ისევ დაღამდა...კვლავ ჩუმად შრილებენ ვერხვის ფოთლები...თითქოს რაღაცას ყვებიან...თითქოს იზიარებენ იმ გოგონას ტკივილს,რომელსაც ბედმა ასე მწარედ დასცინა...დადის გოგონა მთვარიან ღამეს,ცასაც ახედავს...გაახსენდება:როგორ ავედრებდა უფალს,თავის წმინდა,სპეტაკ სიყვარულს...ლოცულობდა..ლოცულობდა იმაზე კი არა რომ:მისი ცხოვრება ყოფილიყო ბედნიერი...არა იგი ლოცულობადა ბიჭზე,რომელიც ასე ძლიერ უყვარდა...ლოცულობდა მუხლმოდრეკილი,.მთვარიან ღამეს...ასე ტანჯვაში, გადიოდა წამება ოხვრა...მაგრამ მას ხომ მაინც ასე ძალიან,ძლიერ უყვარდა...მთვარიან ღამეს..როდესაც ყველას ეძინა,ჩურცულებდა ორი ბედისაგან მიტოვებული არსება...ჩურჩულებდნენ იმაზე თუ როგორ მიატოვა ღმერთმა ისინი...იდგა ტირიფი...ჩამომხმარი...განადგურებული...გაძარვცული...თითქოს სულში რაღაც ჩასწყდომოდა...ვერ გაუძლო ამდენ ტკივილს,ჩამოხმა და მოკვდა იგი...ისეთივე ტკივილს,როგორსაც გრძნობდა გოგონა მთვარიან ღამეს...
მინდა,ხელუხლებელ კლდოვან ნაპირზე ვიჯდე... არავინ იყოს ირგვლივ,ზღვა ოდნავ ტორტმანობდეს...მისი ხმაც არ ისმოდეს...მაშინ ვიოცნებებ შენზე,ზღვის ნაპირზე შენი სახე წარმომიდგება...მინდა აქ იყო,ჩემს გვერდით..ვვოცნებობდეთ მომავალზე...ვგეგმავდეთ ხვალინდელ დღეს...ეს მხოლოდ ილუზიაა,და აუხდენელი ოცნება,რომელიც არასოდეს ამიხდება... მენატრები... შუაღამეა... მე ვტირივარ... მარტო ვარ ჩემს ფიქრებთან...ფიქრებთან...რომლებიც გვერდიდან არ მშორდენიან...ფანჯრიდან გავყურებ ცას...ვეძებ იმ ვარსკვლავს,რომელიც შენთან ახლოს სახლობს...ვიღლები ოცნებით...ინდენს ვფიქრობ და ვვოცნებობ,რომ ყოველღამ სიზმარში ჩამყვები...სიზმარში მაინც ვარ ბედნიერი,სულ რაღაც 15 წუთით...ცხოვრება კაი წვალებაა,მაგრამ ცოტათი მაინც სჯობია სიკვდილს...ბევრჯერ მიტირია,ბევრჯერ მინანია,მაგრამ ჩემს ცოდვათა მონანიებაზე ფიქრიც გვიანია... ნ.დათიშვილი
როგორ მიყვარს აგვისტოს ეს დღე:ლამაზი,თბილი,ისეთი როგორიც ღვთისმშობელია,თითქოს მარიამი ყველა ჩვენგანთან მოდის,მოაქვს ულევი სიხარული და ბედნიერება...წმინდაო მარიამ! მინდა მოგეფერო ლამაზი სიტყვებით როგორიც შენ ხარ.გთხოვო პატიება ყველა ცოდვილისა,გონი გაუნათე,სული გაუწმინდე,ცხოვრების აღსასრული გაულამაზე,რომ მოვიდეს შენთან სუფთა და განწმენდილი....რამდენი ცოდო-მადლი ტრიალებს ამ ქვეყანაზე,მინდა ყველაფერი დაწყნარდეს,ისე როგორც უნდა იყოს და ისე როგორიც შენ მოგეწონებოდა....წმინდაო მარიამ!შენც დედა ხარ,დაგვილოცე შვილები,დალოცე ყველა დედა,რადგან არც ერთი არ ივარგებს ერთმანეთის გარეშე....ეჰ დედაო,ღვთისმშობელო როგორ მინდა მოვიდე შენთან ცხოვრების დასასრულს,მაგრამ როგორ?მომიტევე დედაო ჩემი ცოდვები შეგნებითა და შეუგნებლად ჩადენილი,რომ შენს ფეხთ დავეგო და მხოლოდ წამით ვიგრნო შენი სითბო და სიახლოვე....
რასაც ვერასდროს ვერ დაივიწყებ იმას წარსული არ უნდა ეთქვას, გახსოვს სიყვარულს ქონდა ადგილი გულს ახსენდება გრძნობები ფეთქავს. რთულად თუ მაინც წარსულს ივიწყებ ოდნავ ხსენება შენსვე გულს ხეთქავს ფიქრობ შეცდომას ქონდა ადგილი? შენივე წარსულს დაუწყებ ქექვას. მაგრამ ბოლომდე ვერ დაივიწყებ გსურს მოგონებას ნაყოფი ესხას, გახსოვს სიხარულს ქონდა ადგილი გული ღელავს და რიტმულად ფეთქავს კოკა შანი..
მინდა - ყოველი შენი დილა იწყებოდეს ღიმილით და მთავრდებოდეს ტკბილი ძილით!! მინდა - შენს გვერდით იყვნენ მოსიყვარულე შესანიშნავი ადამიანები და პატივს გცემდნენ!! მინდა - შენი ცხოვრება სავსე იყოს მხიარული, წარმატებული, სიყვარულით აღსავსე ბედნიერი დღეებით!! მინდა - ყველა ოცნება და სურვილი აგისრულდეს 5+ ით!! და შენი ცხოვრება ბედნიერი წუთებით სავსე ყოფლიყოს!!! დანარჩენი შენთვის მომინდია...
ის პეპელა ხარ? რამოდენიმე დღის უკან ნამიან ბალახებში რომ გიპოვე ჩამჯდარი? მოგიახლოვდი განუგეშე ჩემს მყუდროებაში შემოგიყვანე, ეხლა ფარდაზე ხარ შემოსკუპებული და ოთახს მილამაზებ. სიმყუდროვეში ერთმანეთს აზრებით ვესაუბრებით, უხილავად სითბოს ვაფქვევთ მარტოობის გრძნობას ვაქარწყლებთ, ეხლა უკვე დროა შენი სილამაზე ბუნებას დაუბრუნო, მენანება მაგრამ რას ვიზამ, მასაც თავისი ლამაზი სამყარო სურს რომლისკენაც მთელი არსებით მიილტვის.
ისევ დაღამდა...კვლავ ჩუმად შრილებენ ვერხვის ფოთლები...თითქოს რაღაცას ყვებიან...თითქოს იზიარებენ იმ გოგონას ტკივილს,რომელსაც ბედმა ასე მწარედ დასცინა...დადის გოგონა მთვარიან ღამეს,ცასაც ახედავს...გაახსენდება:როგორ ავედრებდა უფალს,თავის წმინდა,სპეტაკ სიყვარულს...ლოცულობდა..ლოცულობდა იმაზე კი არა რომ:მისი ცხოვრება ყოფილიყო ბედნიერი...არა იგი ლოცულობადა ბიჭზე,რომელიც ასე ძლიერ უყვარდა...ლოცულობდა მუხლმოდრეკილი,.მთვარიან ღამეს...ასე ტანჯვაში, გადიოდა წამება ოხვრა...მაგრამ მას ხომ მაინც ასე ძალიან,ძლიერ უყვარდა...მთვარიან ღამეს..როდესაც ყველას ეძინა,ჩურცულებდა ორი ბედისაგან მიტოვებული არსება...ჩურჩულებდნენ იმაზე თუ როგორ მიატოვა ღმერთმა ისინი...იდგა ტირიფი...ჩამომხმარი...განადგურებული...გაძარვცული...თითქოს სულში რაღაც ჩასწყდომოდა...ვერ გაუძლო ამდენ ტკივილს,ჩამოხმა და მოკვდა იგი...ისეთივე ტკივილს,როგორსაც გრძნობდა გოგონა მთვარიან ღამეს...
მინდა,ხელუხლებელ კლდოვან ნაპირზე ვიჯდე... არავინ იყოს ირგვლივ,ზღვა ოდნავ ტორტმანობდეს...მისი ხმაც არ ისმოდეს...მაშინ ვიოცნებებ შენზე,ზღვის ნაპირზე შენი სახე წარმომიდგება...მინდა აქ იყო,ჩემს გვერდით..ვვოცნებობდეთ მომავალზე...ვგეგმავდეთ ხვალინდელ დღეს...ეს მხოლოდ ილუზიაა,და აუხდენელი ოცნება,რომელიც არასოდეს ამიხდება... მენატრები... შუაღამეა... მე ვტირივარ... მარტო ვარ ჩემს ფიქრებთან...ფიქრებთან...რომლებიც გვერდიდან არ მშორდენიან...ფანჯრიდან გავყურებ ცას...ვეძებ იმ ვარსკვლავს,რომელიც შენთან ახლოს სახლობს...ვიღლები ოცნებით...ინდენს ვფიქრობ და ვვოცნებობ,რომ ყოველღამ სიზმარში ჩამყვები...სიზმარში მაინც ვარ ბედნიერი,სულ რაღაც 15 წუთით...ცხოვრება კაი წვალებაა,მაგრამ ცოტათი მაინც სჯობია სიკვდილს...ბევრჯერ მიტირია,ბევრჯერ მინანია,მაგრამ ჩემს ცოდვათა მონანიებაზე ფიქრიც გვიანია... ნ.დათიშვილი
28 აგვისტო-მარიამობა
21:31
Сообщение не доставлено
<IMG style="MARGIN-TOP: 2px" src="http://stg.odnoklassniki.ru/res/default/Images/topPanel/Process_12x12_2.gif">/SPAN><FONT color=#99cc33>Доставлено
მაია მახარაშვილი
როგორ მიყვარს აგვისტოს ეს დღე:ლამაზი,თბილი,ისეთი როგორიც ღვთისმშობელია,თითქოს მარიამი ყველა ჩვენგანთან მოდის,მოაქვს ულევი სიხარული და ბედნიერება...წმინდაო მარიამ! მინდა მოგეფერო ლამაზი სიტყვებით როგორიც შენ ხარ.გთხოვო პატიება ყველა ცოდვილისა,გონი გაუნათე,სული გაუწმინდე,ცხოვრების აღსასრული გაულამაზე,რომ მოვიდეს შენთან სუფთა და განწმენდილი....რამდენი ცოდო-მადლი ტრიალებს ამ ქვეყანაზე,მინდა ყველაფერი დაწყნარდეს,ისე როგორც უნდა იყოს და ისე როგორიც შენ მოგეწონებოდა....წმინდაო მარიამ!შენც დედა ხარ,დაგვილოცე შვილები,დალოცე ყველა დედა,რადგან არც ერთი არ ივარგებს ერთმანეთის გარეშე....ეჰ დედაო,ღვთისმშობელო როგორ მინდა მოვიდე შენთან ცხოვრების დასასრულს,მაგრამ როგორ?მომიტევე დედაო ჩემი ცოდვები შეგნებითა და შეუგნებლად ჩადენილი,რომ შენს ფეხთ დავეგო და მხოლოდ წამით ვიგრნო შენი სითბო და სიახლოვე....
21:32
Сообщение не доставлено
<IMG style="MARGIN-TOP: 2px" src="http://stg.odnoklassniki.ru/res/default/Images/topPanel/Process_12x12_2.gif">/SPAN><FONT color=#99cc33>Доставлено
gtxovt am temis irgvliv iaktiurot
რასაც ვერასდროს ვერ დაივიწყებ
იმას წარსული არ უნდა ეთქვას,
გახსოვს სიყვარულს ქონდა ადგილი
გულს ახსენდება გრძნობები ფეთქავს.
რთულად თუ მაინც წარსულს ივიწყებ
ოდნავ ხსენება შენსვე გულს ხეთქავს
ფიქრობ შეცდომას ქონდა ადგილი?
შენივე წარსულს დაუწყებ ქექვას.
მაგრამ ბოლომდე ვერ დაივიწყებ
გსურს მოგონებას ნაყოფი ესხას,
გახსოვს სიხარულს ქონდა ადგილი
გული ღელავს და რიტმულად ფეთქავს
კოკა შანი..
მინდა - ყოველი შენი დილა იწყებოდეს ღიმილით და მთავრდებოდეს ტკბილი ძილით!! მინდა - შენს გვერდით იყვნენ მოსიყვარულე შესანიშნავი ადამიანები და პატივს გცემდნენ!! მინდა - შენი ცხოვრება სავსე იყოს მხიარული, წარმატებული, სიყვარულით აღსავსე ბედნიერი დღეებით!! მინდა - ყველა ოცნება და სურვილი აგისრულდეს 5+ ით!! და შენი ცხოვრება ბედნიერი წუთებით სავსე ყოფლიყოს!!! დანარჩენი შენთვის მომინდია...
კოკა.
დღის საუკეთესო დასაწყისია, გაღვიძებისთანავე ვიფიქრო იმაზე, შეიძლება თუ არა დღეს ერთ ადამიანს მაინც მივანიჭო სიხარული.
ის პეპელა ხარ? რამოდენიმე დღის უკან ნამიან ბალახებში რომ გიპოვე ჩამჯდარი? მოგიახლოვდი განუგეშე ჩემს მყუდროებაში შემოგიყვანე, ეხლა ფარდაზე ხარ შემოსკუპებული და ოთახს მილამაზებ. სიმყუდროვეში ერთმანეთს აზრებით ვესაუბრებით, უხილავად სითბოს ვაფქვევთ მარტოობის გრძნობას ვაქარწყლებთ, ეხლა უკვე დროა შენი სილამაზე ბუნებას დაუბრუნო, მენანება მაგრამ რას ვიზამ, მასაც თავისი ლამაზი სამყარო სურს რომლისკენაც მთელი არსებით მიილტვის.