Oy va quyosh kabi izchil izma-iz

Hijron – zulmat quvib sobitqadammiz.
Birlashmoq qismatda yo‘q ekan, garchi
Ikki vujuddagi bitta odammiz.
Qo‘l ushlashib tushar ko‘kdan laylakqor,
Chechaklarin juftlab sochadi bahor.
Men bunda zorman, sen unda intizor,
Ikki vujuddagi bitta odammiz.
Bizni go‘dak bilib o‘ynadi taqdir,
Ustimizdan kulib o‘ynadi taqdir.
Qo‘llaring ushlashga qo‘ymadi taqdir,
Ikki vujuddagi bitta odammiz.
Sensiz ma’nosizman, sensiz kimman,
kim?
Yarim oy bulutga berkinadi jim.
Yuragim nimtadir, ey go‘zal yarmim,
Ikki vujuddagi bitta odammiz.
Sinov bu, deymiz-da, bu ko‘hna savdo,
Dunyoni unutsin, dedimi Xudo.
Qiyomatni kutsin, dedimi Xudo,
Ikki vujuddagi bitta odammiz.