სევდის ნაპირთან დახეთქილა შავი არაგვი და რიყის ქვათა ღარადია ეს ჩემი თმენა. მარტის კვირტებთან ველოდები მე ჩემს მარადისს, რომ თეთრ არაგვში მოვიკირწყლო მდუმარე მზერა.
რამდენი ფიქრი დაგროვილა დარიალს აქეთ, რამდენი სიტყვა დაოკილა ლექსებზე რითმით, რამდენი გრძნობა გაქარულა ავდრიან ღამეს, მაგრამ ფერები არ შთანთქმულა შავ-თეთრს რომ მიშლის.
ახლა გრძნობებმა მიმაცილეს გულის კარამდე და ჩემს გონებას დააპურეს ლექსების რითმი, წუთი-სოფელო, შენში ვხედავ მე ჩემს ბერიკაცს ჯერ არ მომიკლა, ნუთუ ვერ ხედავ? - ხორბალს რომ ვიმკი...
ra mogvawyens zviad
chvenc gviyvarxart zalian,
warmatebebi...
zALIAN ZALIAN MIYVARXAAAAR
მადლობა მეც
ბედნიერებაა თქვენ რომ არსებობთ.....
სევდის ნაპირთან დახეთქილა შავი არაგვი
და რიყის ქვათა ღარადია ეს ჩემი თმენა.
მარტის კვირტებთან ველოდები მე ჩემს მარადისს,
რომ თეთრ არაგვში მოვიკირწყლო მდუმარე მზერა.
რამდენი ფიქრი დაგროვილა დარიალს აქეთ,
რამდენი სიტყვა დაოკილა ლექსებზე რითმით,
რამდენი გრძნობა გაქარულა ავდრიან ღამეს,
მაგრამ ფერები არ შთანთქმულა შავ-თეთრს რომ მიშლის.
ახლა გრძნობებმა მიმაცილეს გულის კარამდე
და ჩემს გონებას დააპურეს ლექსების რითმი,
წუთი-სოფელო, შენში ვხედავ მე ჩემს ბერიკაცს
ჯერ არ მომიკლა, ნუთუ ვერ ხედავ? - ხორბალს რომ ვიმკი...