Mana hozir davolanayapman.

Kasalxonaga kelish niyatim yo'g'idi. Bunga akam majburladi. Chunki, chunki hayotimni qizig'i qolmagandan keyin nima qilaman davolanib. 7 yil bo'ldi uni sevganimga. Avaliga 3 yil uni ketidan sevishimni etib yurgan bo'lsam, mana 4 yildirki azobdaman. Kollejga kirdim o'qidim. 3 chi kurs bo'ganimda onamga u qizni sevishimni etganman. Avaliga onam mayli lekin vada beromiyman oberishimga deb oz bo'lsada ko'nglimni ko'tarib qo'ydi. Keyin ozzgina vaqt o'tgandan keyin onam manga, u qiz bo'miydi, u kasal deb yuzimga soldi.chindan uni do'xtirlar miningit deb tashxis qo'ygan ekan. Man onamga onajon hammayam kasal bo'ladi. Sog' odamni o'zi yo' dedim. Lekin onam bilmadim mani baxtimni o'yladimi. So'zida turvoldi. Qiynaldim ikki o't orasida. Mayli u bo'miydi deganda ilojsiz bo'lsam ham o'zimni to'xtatardim. Lekin kasalini aytmasligi kerek edi. O'shanchun tuzalishni hoxlamayman. Man usiz yashomiyman. Onamga aytgim keladi. Bir paytlar mani yuragimga keragimni kasal degandiz deb. Lekin aytomiyman. Hm daraxt tepsang qiz yog'iladi deb do'stlarim aytishadi. Chin sevgini tushunmaganliklaridanmi yoki,,,. Nima qili.