Այլ էջերում չտեսնեմ․․․❌

Եթե քիչ առձագանք ունեցավ էլ չեմ շարունակի․․․😣
Ամեն ինչ կախվածա ձազանից․․․👌
Եղեք ԱԿՏԻՎ ➕-ներ 👍-եր դրեք և հայտնեք կարծիքը թե ինչպես է ստացվել Պատմությունը։
"Քեզ գտա ու ցանկացա ապրել"
Մաս 6-րդ
/Դավիթի անունից/
-Ծյոմ Կներես որ հարցնում եմ բայց կասես ինչա կատարվում(Դավիթ)
-Չգիտեմ ախպեր,չգիտեմ էլ ոնց խոսամ Ամրամի հետ որ տենց չվարվի ետ երեխու հետ(Արտյոմ)
-Ինչա Անում որ(Դավիթ)
-Ծեծումա էլ ինչ պիտի անի,մի օր կսպանի,իսկ հերնու մերը մի բան չեն անում խելքի բերելու համար (Արտյոմ)
-Իսկ Սոնան,խի չի գնում,խիա հանդուրժում(Դավիթ)
-Երկար պատմությունա ախպերս(Արտյոմ)
Ինձ հազիվ էի զսպում որ չգնաի ու էտ անասունին ոտերիս տակ չառնեի։
Մթքումս մենակ ինքներ,թե ոնցա հիմա ինչ վիճակումա... սենց չէի կարող թողնել,ես պիտի Իրան դուրս բերեմ էտ դժոխքից։
/Սոնայի անունից/
Ամրամը ինձ տարավ սենյակ ու սկսեց գոռգոռալ վրաս,առգելեց բոլոր տեսակի շբումը Քրոչս ու մորս հետ,ձեռքիցս վերձրեց հեռախոսս ու գնաց տանից,շատ կատաղած էր։
Այն մթքից որ չեմ տեսնելու Քրոչս ու մայրիկիս ինձ խելագարությաներ հասցնում,կարծես կյանքս ամբողջովին դադարած լիներ,խեղտվում էի անզորությունից։
-Սոն(Լիլիթ)
-Ներս արի մամ(Ես)
Արցունքներս սրբելով ասացի ես։
-Ոնցես (Լիլիթ)
-Արդեն սովոր եմ մամ,կանցնի մի նեղվի(Ես)
-Չգիտեմ ինչ անեմ որ Ամրամս փոխվի(Լիլիթ)
Սկսեց լաց լինել Լիլիթը...
-Մամ մի լացի ես ինձ վատեմ զգում,ես լավ եմ (Ես)
-Կներես ինձ աղջիկս,ես իմանալով որ չես սիրում տղաիս համաձայնեցի այդ ամուսնությանը(Լիլիթ)
-Արդեն ուշա մամ զղջալու համար,ինչ եղել եղելա,երևի սայա իմ ճակատագիրը ինչ կարող եմ անել,մնումա միայն դիմանալ,
Վախենում եմ միայն որ մի օր չեմ դիմանա ու չգիտեմ (Ես)
-Ես նորից կխոսեմ հետը Սոն(Լիլիթ)
--կարիք չկա մամ,կներես ես ուզումեմ մենակ մնամ(Ես)
Լիլիթը գնաց։
Անցավ 1 ժամ
-Սոն,կարելիյա(Արտյոմ)
-Ներս արի (ես)
-Ոնցես,հո քեզ չի խփել էլի(Արտյոմ)
-Չե հանգիստ եղի(Ես)
-Գոյն չկա վրատ(Արտյոմ)
Ձեռքը դրեց ճակատիս:
--Ջերմում ես Սոն(Արտյոմ)
-Ոչինչ կանցնի Ապեր (Ես)
-Դեղ խմել ես(Արտյոմ)
-Ջերմիչեցնող չգտա տանը,մի մտածի կանցնի,ես լավեմ,իրոք(ես)
-Հա տեսնում եմ ինչքան լավ ես գիտես(Արտյոմ)
-Եհ(ես)
-Դու պարկի ես գնամ դեղ բերեմ քեզ լավ (Արտյոմ)
--Կարիք չկա Ապեր(Ես)
-Ծյոմ ես կգնամ ախպեր(Դավո)
-Մերսի ախպերս (Արտյոմ)
Դավիթը գնաց դեղ բերեց։
-Վերցրու(Դավիթ)
-մերսի շատ(Ես)
Արտյոմի հեռախոսին զանգ եկավ ու նա արագ գնաց տանից:
-Սոն Սոն(Լիլիթ)
-Մամ ինչա եղել (Ես)
-Դավիթ դու(Լիլիթ)
-Ես ուղակի դեղեի բերել(Դավիթ)
-Լավ,Ամրամին տարել են հիվանդանոց(Լիլիթ)
-Ինչ,ինչա եղել խի(Ես)
-Չգիտեմ աղջիկս,ես գնում եմ հիվանդանոց տանը մենակ ես լինելու(Լիլիթ)
-Ես էլ կգամ մամ(Ես)
-Չե դու մնա տանը լավ(Լիլիթ)
Ասաց ու գնաց։
Դավիթը դուռը փակեց ու բարձրացավ իմ սենյակ։
\\°~Գրեք մեկնաբանություններում ձեր կարծիքը պատմության վերաբերյալ։
Հավանեցիք թե ոչ։~°//